Младите квалификувани Италијанци се повеќе заминуваат во странство. Тоа би можело скапо да ја чини италијанската економија. Марлен ди Ноко живее сам во стилски опремен стан во римската област Тестачо – и веќе има постигнато повеќе од многу други од нејзината генерација. Младите во Италија се меѓу оние во Европа кои живеат со своите родители најдолго.
Нејзините родители буквално ја избркале кога имала 19 години, вели Ди Ноко, и ја принудиле да студира во странство: инженерски студии во Карлсруе. Ова треба да и обезбеди подобри можности на пазарот на трудот, пишува „СЕЕ.биз.еу“.
Ги завршила студиите во Германија и лесно можела да работи за Бош или Дајмлер, носталгијата преовладувала и Марлен сакала да се врати кај пријателите и семејството. Иако знаела дека дома не чека толку поволни услови на пазарот на трудот. Сега 34-годишната девојка седи на масата во дневната соба од нејзиниот мал стан со својот лаптоп. Работи за невладина организација со седиште во Рим.
Значи единаесет месеци во годината. А потоа мора да престане да работи за да нема законско право да работи на неопределено време. И тоа им се случува на многу добро обучени професионалци на нејзина возраст. 40 отсто од вработените до 34 години имаат договори на определено или сезонски договори. За остатокот од работоспособното население овој процент е значително помал и изнесува 13 проценти.
„Многу мои пријатели работат во несигурни услови. И има многу нелегална работа“, вели таа. “Даноците и оптоварувањата се толку големи што на крајот на месецот не носите доволно пари дома само од една редовна работа. И тогаш одеднаш почнувате малку да изневерувате – само за да преживеете”.
Во Италија просечната бруто-годишна плата е околу 27.000 евра, што е дванаесет отсто помалку од просекот на ЕУ и 23 отсто помалку од германскиот просек. Вработените помлади од 34 години заработуваат во просек по околу 16.000 евра. Постојаниот, добро платен договор е редок за младите луѓе во Италија.