Светските истражувања покажуваат дека моделот на флексибилно работно време позитивно влијае на мотивацијата на вработените, што на крајот на годината на компаниите им донесува значително повисок профит. Овој тренд за прв пат започна во скандинавските земји, а моделот уште пред неколку децении го презеде САД, од каде што оваа практика се прошири во Индија, Шпанија, Германија.
Флексибилно работно време, според најчестите толкувања, подразбира право на работниците да изберат кога ќе работат во текот на една недела или работен ден, иако одредени законодавства одредуваат “core period“, односно ден во неделата во кој вработените мора да работат, а останатиот дел е “флексибилно време “, време кога вработените сами го избираат своето време за работа, со цел да го задоволат дневниот, неделниот или месечниот распоред. Факт е дека поголемата застапеност на флексибилно работно време и работа на далечина во форма на она што постои денес во светот, придонесе за побрз развој на технологијата.
Податоците на шпанската “Национална комисија за рационализација на работното време” (Comisión Национал став la Racionalización Horarios de los Españoles), покажуваат дека продуктивноста на работниците се зголемила за 19% во компаниите кои промовираат флексибилност, а истовремено се намалени фиксните трошоци на компанијата. Во Германија, на пример, се повеќе компании нудат можност за флексибилно работно време, а според податоците од Сојузното министерство за економија на Германија, четири од вкупно пет компании нудат модели за флексибилно работно време. Така, се проценува дека вработените имаат можност да ги усогласат своите семејни обврски и работното време во согласност со барањата на фирмата. Компаниите, на тој начин, добиваат повеќе задоволни работници, кои потоа повеќе се ангажираат на работа, што во крајна линија влијае на профитот на компанијата. Светските гиганти, како што се Bosch, BASF или Volkswagen, со години привлекуваат стручна работна сила, така што нудат посебни придобивки кои се однесуваат на работното време.
Оваа практика, според некои истражувања, има и своја негативна страна, пред сè за вработените. Бидејќи во текот на целиот ден се фокусирани на работа, на некој начин, им се брише границата помеѓу работата и приватниот живот, што социолозите и психолозите го оценуваат како негативна појава.
Во нашиот регион, флексибилното работно време и работата на далечина се уште се предмет на дебата. Сепак, повеќето работодавци во Македонија не се склони да го воведат овој вид на работа. Кога станува збор за работата на вработените од дома, работодавците често како аргумент против оваа пракса истакнуваат дека нема да бидат во можност да вршат надзор над вработените, односно на вработениот да му обезбедат сигурност и заштита на местото каде што ја вршат работате, а и стравот дека би можеле да бидат тужени ако има повреда на работното место, односно – дома.