Бројот на мигранти во Европа и САД постојано се зголемува бидејќи голем број луѓе од Африка, Азија, Латинска и Централна Америка ги напуштаат своите земји во потрага по работа. Во Европа главни дестинации се Данска и Германија, а медитеранските земји каде мигрантите стапнуваат на европско тло се преплавени со бегалци.
Мигрантската криза е високо на агендата на политичките лидери, кои на различни начини се обидуваат да го намалат притисокот во нивните земји.
Мигрантите се една од главните теми во кампањата за претседателските избори во САД, а Републиканската партија и нејзиниот кандидат Доналд Трамп речиси секој ден ја обвинуваат актуелната администрација дека ја отвора јужната граница за да овозможи неконтролиран проток на мигранти, поради што е загрозена националната безбедност. Со слични обвинувања се соочи и поранешната германска канцеларка Ангела Меркел, која ги „отвори“ границите на ЕУ за пристигнување на повеќе од 1,5 милиони мигранти.
Европа страда од голема нерамнотежа на пазарот на трудот, бидејќи иако има широк недостиг на кадар во многу индустрии, во други има вишок на квалификувани работници и премалку работни места. Извештајот на европската мрежа за услуги за вработување EURES покажа дека 27 земји-членки на ЕУ, како и Норвешка и Швајцарија, се соочиле со недостиг на работна сила во вториот и третиот квартал од 2022 година, додека 24 од овие земји имале вишок на работна сила.
Недостигот на работна сила може да се појави кога нема доволен број квалификувани луѓе кои се подготвени да прифатат одредени улоги во одредена област на одредена локација. Вишок на работна сила се јавува кога има повеќе квалификувани баратели на работа во одредена индустрија отколку што има достапни улоги.
Една од предностите на поседувањето пасош на една од земјите на ЕУ е можноста за слободно движење, работа и живот во рамките на европскиот блок. За возврат, ова ја спречува стагнацијата на пазарот на трудот, го зголемува бројот на потенцијални кандидати за улоги во висококвалификуваните индустрии и го одржува пазарот на трудот конкурентен.
Кога станува збор за конкретни бројки, во текот на 2022 година вкупно 7,1 милиони граѓани на ЕУ на возраст над 15 години работеле во други земји на ЕУ каде што не стекнале државјанство. Како резултат на добрата економска состојба, Германија беше особено популарна дестинација, а во Германија беа вработени 2,8 милиони странци од ЕУ. Важни дестинации за вработените од другите земји на ЕУ биле Шпанија (0,8 милиони), Италија (0,7 милиони) и Франција (0,6 милиони), според Дестатис.
Во популарните туристички дестинации како Грција, Кипар и Шпанија, хотелската и ресторанската индустрија е од големо значење за пазарот на трудот. Во 2022 година, околу осум отсто од работната сила во Шпанија и Кипар работеше во угостителски и сместувачки капацитети, а девет отсто во Грција. Во Германија, во истиот период, три проценти од сите вработени над 15 години работеле во хотели и ресторани.
Гледајќи ги апсолутните бројки, хотелите и рестораните во Шпанија обезбедуваат најмногу работни места, бидејќи околу 1,6 милиони луѓе се вработени во овој сектор. Германија и Италија (по 1,4 милиони вработени) исто така вработуваат повеќе од еден милион луѓе во угостителскиот сектор. Во 2022 година, овој економски сектор вработил вкупно 9,1 милиони луѓе во 27 земји-членки на ЕУ.
Во 2022 година, 9,93 милиони граѓани кои не се членки на ЕУ работеле во рамките на ЕУ, односно 5,1 отсто од работната сила. Стапката на вработеност е подобра за Европејците (77 отсто) отколку за неевропејците (62 отсто), што укажува на „структурни бариери и дискриминација, но и постоење на црн пазар кој е табу“, велат експертите од Меѓународната организација за миграција.
Работниците кои не се членки на ЕУ беа високо застапени во некои сектори, вклучувајќи ги хотелите и рестораните, кои вработуваат 11,3 отсто од работниците кои не се членки на ЕУ во споредба со 4,2 отсто од сите работници во ЕУ. Вработени од трети земји имало 9,1 отсто во градежниот сектор, 7,6 отсто во административни услуги и услуги за поддршка во кол центри, логистика и дистрибуција и 5,9 отсто во домашна работа.
Имигрантите сочинуваат скоро 20 отсто од работната сила во САД, нешто повеќе од 30 од вкупно 168 милиони, и учествуваат во вработувањето со повисока стапка од работниците родени во земјата, според Бирото за статистика на трудот (BLS).
Работниците родени во странство се луѓе кои живеат во САД, но не биле државјани на САД при раѓањето, а ниту еден од родителите не бил државјанин на САД. Дефиницијата BLS вклучува и легални и недокументирани имигранти.
Учеството на работната сила на странските и домашните работници генерално се намали помеѓу 2007 и 2023 година, периодот за кој BLS има податоци за работната сила. Но, стапката на учество на родени во странство се зголеми побрзо од родените во САД, откако и двајцата достигнаа рекордно ниско ниво во 2020 година, особено за жените родени во странство, за време на пандемијата „Ковид-19“.