Шеќерот ширум светот се тргува по највисоки цени од 2011 година, главно поради пониските глобални залихи откако невообичаено сувото време ги оштети жетвите во Индија и Тајланд, вториот и третиот по големина извозник во светот. Ова е најновиот удар за земјите во развој кои веќе се справуваат со недостигот на основни производи како оризот и забраните за трговија со храна кои ја зголемија инфлацијата на храната.
Сето тоа придонесува за несигурноста на храната поради комбинираните ефекти на природниот климатски феномен Ел Нињо, војната во Украина и послабите валути.
Побогатите западни земји можат да ги апсорбираат повисоките трошоци, но посиромашните нации се борат.
Организацијата на Обединетите нации за храна и земјоделство предвидува пад од 2 отсто на глобалното производство на шеќер во сезоната 2023-2024 година, во споредба со претходната година, што значи загуба од околу 3,5 милиони метрички тони, рече Фабио Палмери, глобален пазар на стоки на ФАО. истражувач.
Сè повеќе, шеќерот се користи за биогорива како етанол, така што глобалните резерви на шеќер се на најниско ниво од 2009 година.
Бразил е најголемиот извозник на шеќер, но неговата жетва ќе помогне само да се намалат празнините подоцна во 2024 година.
Тоа делумно се должи на Ел Нино, природен феномен кој ги менува глобалните временски обрасци и може да предизвика екстремни временски услови кои се движат од суша до поплави. Научниците веруваат дека климатските промени го прават Ел Нино посилен.
Индија го доживеа својот најсушен август во повеќе од еден век, а посевите во западната држава Махараштра, која сочинува над една третина од нејзиното производство на шеќерна трска, беа заостанати за време на клучната фаза на растење.
Производството на шеќер во Индија најверојатно ќе се намали за 8 проценти оваа година, според Здружението на индиски мелници за шеќер.
Во Тајланд, ефектите на Ел Нино на почетокот на сезоната на растење го променија не само квантитетот, туку и квалитетот на жетвата, рече Нарадип Анантасук, водач на Здружението за садници на шеќер во Тајланд.
Извештајот на американското Министерство за земјоделство предвидува пад на производството во Тајланд за 15 проценти во октомври.
Следните неколку месеци се најголема грижа, рече Палмери од ФАО.
Растот на населението и зголемената потрошувачка на шеќер дополнително ќе ги оптоварат резервите на шеќер, рече тој.
Светот сега има помалку од 68 дена залихи на шеќер за да ги задоволи своите потреби, во споредба со 106 дена кога тие почнаа да се намалуваат во 2020 година, според податоците од USDA.
„Тоа е на најниско ниво од 2010 година“, рече Џозеф Глаубер, виш научен соработник во Меѓународниот институт за истражување на политиката за храна.
Индонезија – најголемиот увозник на шеќер минатата година, според USDA – го намали увозот и Кина, број 2 увозник, беше принудена да го ослободи шеќерот од своите залихи за да ги надомести високите цени во земјата за прв пат во шест години, Палмери кажа.
За некои земји, увозот на поскап шеќер ги јаде резервите на странска валута како долари и евра, кои исто така се потребни за плаќање нафта и други клучни производи, рече Ел Мамун Амрук, економист на ФАО. ()