Мозаик 30.01.2019 23:25

Стресот на работното место

Стресот на работното место

Поосамени учесници имале повисоко ниво на антитела против цитомегаловирус, отколку помалку осамени учесници, па така овие покачени нивоа на антитела се поврзани со симптоми на болка, депресија и замор.
Не е забележана разлика во нивото на антитела против Епштајн – Бар вирусот, веројатно, затоа што, реактивирање на вирусот е поврзан со возраста, а многу од учесниците беа на постара возраст, што значи дека би било тешко да се открие реактивирање на вирусот поврзано со осаменоста “, објаснува Јаремка .

Претходните истражувања покажале дека стресот може да ги реактивира овие вируси што може да предизвика зголемено титри на антитела. “Исти процеси кои се вклучени во стрес и реактивирање на овие вируси, веројатно, биле вклучени и кај осаменоста,” поврзува Јаремка. “Осаменоста се смета за хроничен стрес на многу начини – таа е општествено болна состојба, која може да трае доста долго време.”

Во дополнителна серија на истражувања, научниците се обидуваат да дознаат како осаменоста влијае на производството на про-инфламаторни протеини, цитокини како одговор на стрес. Овие истражувања, исто така, биле спроведени на две популации: првата група се состоеше од 144 жени од претходната група кои преживеале рак на дојка, а втората група се состоеше од 134 со прекумерна тежина, средовечни и постари возрасни лица без поголеми здравствени проблеми.

Основни примероци крв беа земени од сите учесници, изложени на стрес – мораше да импровизираат пет минутен говор и ментално да пресметаат аритметика задача пред камера и трочлено жири. Истражувачите потоа ја поттикнаа реакцијата на имунолошкиот систем со помош на LPS, соединение кое се наоѓа во клеточните ѕидови на бактериите кој е познат по активирање на имунолошкиот систем.

Во двете популации, луѓе кои се осамени произвеле значително повисоки нивоа на цитокини наречени интерлеукин – 6 или IL – 6 во одговор на акутен стрес, но дали тоа го произвеле лица во двете популации кои беа повеќе социјално поврзани. Нивото на друг цитокин, наречена фактор некроза тумор -алфа, исто така, драматично се зголемл кај осамените учесници, но резултатите се статистички значајни само во една студиска група – здрави возрасни лица.

Во една студија со луѓе кои преживеале рак на дојка, истражувачите го тестираа уште и нивото на цитокини наречен интерлеукин 1 – бета, кој го имаше повеќе кај осамените луѓе.

Резултатите беа исти, дури и кога истражувачите комбинирале повеќе фактори, како што се квалитетот на сонот, возраста и општата здравствена состојба.

“Откривме одредена конзистентност (доследност) во која поосамени луѓе во двете студии имаат повеќе воспалениа отколку кај помалку осамени луѓе”, заклучува Јаремка. “Исто така многу е важна и” другата страна на проблемот “- дека луѓето кои се социјално поврзани, доживуваат и попозитивни резултати, во овој случај -. помалку воспаленија.”