Најновите документи за изборниот поткуп и измами кои ги објави италијанскиот весник Ла Верита, а се однесуваат на изборите во 2014 година и активностите на Зоран и Вице Заеви заедно со струмичкиот клан, повторно го отворија и прашањето за вмешаноста на Зоран Заев во обидите да се фабрикува афера за фалсификувани пасоши и лични карти за кои пишуваше неделникот Фокус во 2014 и 2015 година.
Транскриптите од следената комуникација со посебни истражни мерки покажуваат дека Заев и осудуваниот криминалец Захир Бекири Чауш имале блиска комуникација во врска со купувањето гласачи во 2014 година, но доказот за оваа блискост потсети и на прашањето дали дел од планот на Заев бил додека тргува со гласови паралелно да креира и афера во која јавноста ќе ја замајува дека ВМРО-ДПМНЕ е партијата која прави изборен криминал, а не самиот тој?
Во транскриптите од Основното Јавно Обвинителство за изборниот криминал на Заеви, а кои беа објавени од Ла Верита стои како Заев му наложува на градоначалникот на општина Центар, Саша Богдановиќ – Српче да контактира со Захир Бекири Чауш во врска со „некои важни документи“, после што и му го праќа на Српче бројот на Чауш. Српче го известува Заев дека исконтактирал со Чауш, а Чауш наложува на Заев да му се јави на командант Баци од Тетово бидејќи имал да испорача минимум 5000 гласови и бил човек од кого се плашеле и Тачи и Ахмети.
Оваа комуникација ја докажува директната поврзаност на Заев со Чауш, која досега јавноста ја оценуваше само со помош на една слика од кабинетот на Заев, како и со неговото јавно признание дека Чауш е член на СДСМ. Но овие транскрипти потврдуваат дека Заев и Чауш комуницирале и во врска со изборен криминал.
НЕУСПЕШНО ФАБРИКУВАНА АФЕРА ВО ПРОДУКЦИЈА НА ЗАЕВ И ЧАУШ ЗА КОЈА ЗАЕВ Е ПОВТОРНО АМНЕСТИРАН
Да се потсетиме на самите почетоци на аферата за т.н. фалсификувани пасоши и лични карти која ја објави Фокус. Новинарот Љубиша Арсиќ во ноември 2014 година објави текст за постоење на некаква тајна фабрика за изработка на пасоши кои ги злоупотребува тогашната власт на ВМРО-ДПМНЕ. Покрај текстот, Арсиќ и Фокус како „доказ“ објавуваат видео кое наводно треба да го докаже постоењето на оваа „фабрика за пасоши“.
На почетокот на снимката гласот пред да започне да зборува прашува „Може?“. Откако веројатно добива потврда дека камерата снима, има тишина од 10-тина секунди после кои започнува со својот монолог кој е кажан како да им дава инструкции на повеќе луѓе кои наводно работат во фабриката за пасоши и лични карти на ВМРО-ДПМНЕ.
„Ајде ти, ти, то, то, ајде работи, ајде дотерувај ги работите, нека ода работите таму, шо е то? Не ги шајкам ич, ајде терај, знајш шо треба да работиш, ајде, вози“ – ова е дел од режираниот говор кој човекот го започнува невообичаено, одненадеж и по чие завршување повторно има чудна невообичаена тишина.
Веднаш по пишувањето на Фокус за оваа т.н. „тајна фабрика“, самиот Зоран Заев јавно зборуваше за видеото, како дел од пошироката слика која се обидуваше СДСМ да ја прикаже дека поразот на изборите во 2014 од 200.000 гласа разлика бил „украдена победа за СДСМ од страна на ВМРО-ДПМНЕ“, а фалсификуваните пасоши се дел од оваа изборна измама.
Фокус не застана тука. Една година подоцна, во ноември 2015 истиот новинар пишува нов „ексклузивен текст“ за навоно фалсификувани лични карти, кој се доведува во поврзаност со написот од ноември 2014 година – односно, покрај пасоши сега има и лични карти кои на Арсиќ му ги доставил анонимен извор. Со ова за авторите на сценариото им се чини дека сцената е добро изрежирана и дека јавноста ќе биде убедена во приказните на СДСМ за изборниот пораз.
Како „поддршка“ на лажните информации кои (свесно или несвесно) ги пласираше Арсиќ, тој за „истрагата за пасошите“, и покрај видеото кое го имаше како наводен „доказ“, доби и две награди, кои како да имаа за цел да ја верифицираат точноста на наводите на новинарот.
И можеби СДСМ ќе успееше во ова, доколку институициите во март 2016 година не извршија претрес на повеќе локации меѓу кои и во домот на Захир Бекири Чауш и при претресот се утврди дека тепихот од видеото на Фокус е ист како во домот на Чауш, а биле пронајдени разни предмети за кои постои сомнение дека биле користени за фалсификување на документи. Покрај ова пронајдени се панцири, оружје, куршуми, разни документи како и хард диск со 70.000 прислушувани разговори.
ЗАЕВ И ЧАУШ САКАЛЕ ДА ПЛАСИРААТ АФЕРИ И ЗА БУГАРСКИ ПАСОШИ И ШВАЈЦАРСКИ СМЕТКИ?
При акцијата во домот на Чауш и неговото семејство, запленети се и фалсификувани бугарски пасоши со имиња на функционери на ВМРО-ДПМНЕ, лажни обрасци од банкарски трансакции со банки во Швајцарија, а пронајдена беше и база на податоци со украдени лични идентитети на повеќе од 120 илјади граѓани.
Ова упатува на можни планови на сценаристите на неуспешната афера покрај за „изборна измама“ со пасошите и личните карти, на сличен начин, можеби кај истиот новинар на Фокус, да пласира лажни афери и за бугарски пасоши на членови на ВМРО-ДПМНЕ, како и лажни швајцарски сметки на милионски суми. Потоа, за очекување е дека Заев, СДСМ и нивните пропагандисти ќе сееа магла меѓу јавноста дека не само што ВМРО-ДПМНЕ украло избори, туку и пари, како и дека имаат бугарски пасоши, со што ќе се црташе сликата за „криминалните непатриоти“ со цел да се одоброволи јавноста за новата власт на СДСМ која доаѓа „да го реши името“.
После разоткривањето дека не ВМРО-ДПМНЕ, туку членот на СДСМ Захир Бекири Чауш го вршел фалсификувањето на личните документи и банкарски налози, дури и новинарот Арсиќ призна дека можеби бил доведен во заблуда.
Но и покрај ова, наградите кои ги доби за лажната сторија нне беа ниту повлечени, ниту тој ги врати на оние кои му ги доделија.
ЛА ВЕРИТА ГО ДАДЕ ПОТРЕБНИОТ ДОКАЗ ДЕКА ЗАЕВ ИЗМИСЛУВАЛ АФЕРИ ЗА ВМРО-ДПМНЕ?
Искуствата од објавените т.н. „бомби“ години подоцна јасно и недвосмислено потврдуваат дека нелегално прислушуваните материјали кои ги објавуваше Заев имаа пропагандистичка улога, со цел да ја доведе јавноста во заблуда и на негова страна, создавајќи ја сликата која му одговара со јавна презентација на селектирани и сечени материјали.
Се чини дека по истиот принцип се обидел да го стори истото и со помош на Захир Бекири Чауш, но јавноста освен една слика на која се заедно Заев и осудуваниот Чауш, немаше доказ дека двајцата имале потесна соработка. Се знаеше единствено дека сопругата на Чауш била вработена во Паркинзи на општина Центар, кои тогаш ги раководеше денешниот градоначалник Саша Богдановиќ – Српче.
Со новите докази кои ги објави Ла Верита, „коцките си доаѓаат на своето место“. Токму Српче е дел од комуникациската тројка со Заев и Чауш која зборува за „важни документи“ и за купување 5000 гласови на изборите со помош на командант на УЧК. Но, оваа комуникација докажа и дека Заев и Чауш се толку блиски соработници, што зборуваат за извршување на изборен криминал. Па така, логично е реторичкото прашање „Дали ваква комуникација и планирање имале и за аферата за пасоши и лични карти?“ односно дали тој обид за сценирање афера не бил координиран во директна комуникација со Заев, како и при разговорите за 5000 гласови со помош на командант Баци.
САМО ЗА ВИЛМА РУСКОСКА НЕМА КРИМИНАЛ И НЕ ГО ГЛЕДА ОНА ШТО Е ЈАСНО ЗА СИТЕ
Но и покрај овие докази за изборен поткуп, фалсификат и тежок криминал кој носи многу години во затвор, за шефицата на обвинителството за гонење организиран криминал и корупција, Вилма Рускоска, такви докази не постојат, па таа го затвора случајот во 2018 година и не подига обвинение.
Рускоска, новиот обвинителски пулен на Заев, ќе каже без трошка двоумење, дека случајот го затворила бидејќи немала докази иако истите се прибавени со посебни истражни мерки, односно се снимени разговори и „фатени“ смс пораки кои потоа се преточени во транскриптот кој го објавува Ла Верита.
Тоа значи дека сето она кое стои во документите на Ла Верита е директно раскажување на разговори, а и за невештото око се гледа дека во досега објавените документи има не доволно туку премногу докази за сторени тешки кривични дела.
Но, такво кривично дело е и непостапувањето по вакви индиции. И за такво дело со однесувањето во овој случај се квалификува токму Вилма Рускоска.
РАЗОБЛИЧЕНА ПРОПАГАНДАТА НА СДСМ: ПРАВЕЛЕ ИЗБОРНИ ИЗМАМИ, А ГО ОБВИНИЈА ВМРО-ДПМНЕ СО ГОЛЕМ ОБИД ДА СЕ ИЗМАМИ НАРОДОТ
Еден факт сепак останува несоборлив: вистината навистина е како шило и секогаш, порано или подоцна, си го наоѓа својот пат до јавноста. Во времето на бомбите Заев најавуваше дека ќе се дознаела вистината за Диво Насеље, Тамара, Нешковски, Смилковско Езеро, Младенов… Години подоцна, со СЈО и ОЈО по мерка на Заев, Диво Насеље останува таму каде што беше, на судењето за смртта на Тамара сведоштва говорат тотално различна приказна од она што го говореше СДСМ, убиецот на Нешковски беше пуштен на слобода, па избега, осудените за убиството на Смилковско езеро се исто така на слобода, а сопругата на Никола Младенов потврди дека новинарот загина во трагична сообраќајна несреќа поради неприлагодена брзина.
Денес може да се каже дека и блиската криминогена соработка меѓу Заев и Чауш е факт, а може со голема веројатност да се претпостави дека токму од оваа соработка произлезе и обидот да се излаже цела Македонија со т.н. „афера за пасоши и лични карти“ дека некој друг, а не СДСМ прави изборен криминал, поткуп, закани и уцени поради кои во регуларна правна држава учесниците во тој криминал ќе минат долги години зад решетки.
Но, во таква држава треба да има обвинител кој пред ваквите докази нема да замижува и да ги затвора случаите на Заев, еден по еден, како што го стори и во случајот „Поткуп“. За несреќа на Заев и Рускоска, ваквите дела не застаруваат толку бргу, а доказите, како што гледаме, ги има се повеќе и повеќе…