Самодовербата не зависи само од успехот, туку и од нашата индивидуалност и од целата социјална средина: родителската љубов, прифаќање должности, чувство на неограниченост – слобода, поддршка од менаџерот и од колегите и др. Неопходно е менаџерот да биде извор на позитивна енергија и самодоверба, кој потоа ќе се провлече низ целиот тим и сите ќе ја поседуваат.
Самодовербата е важна за концентрацијата. Ако станеме арогантни и самобендисани, стануваме толку сигурни дека успехот следува, што престануваме да имаме умствена енергија. Она што исто така негативно влијае на умствената енергија е нервозата. Кога сме нервозни стануваме уморни, а ако таа трае подолго време, нашата умствена енергија ќе биде веќе потрошена кога навистина ќе ни биде потребна.
Тоа нагризување предизвикува намалување на умствената енергија и концентрацијата се губи, а квалитетот на тоа што го работиме оди надолу. Но, менаџерот е тука за да помогне. Треба навреме да ги спушти на земја и со својот пример да им ја покаже својата филозофија на функционирање за да ја прифатат и тие.
Мотивацијата има позитивен ефект, но некогаш можеме да бидеме премногу мотивирани и тоа да даде негативни последици. Каков ќе биде пристапот на менаџерот и во која ситуација е многу важно, затоа што некогаш погрешниот начин на изложување може да предизвика намалување на самодовербата кај вработените или во најлош случај губење на самодовербата.
Самодовербата е тесно поврзана со мотивацијата. Кога мотивацијата оди надолу, тоа е знак дека самодовербата почнува да се лизга. Ако престанеме да веруваме во себе, како и во тоа што го работиме, нашата мотивација несвесно опаѓа. Затоа менаџерот мора многу да внимава секој вработен да влегува на неговото работно место со високо ниво на мотивираност. А во случај кога вработениот не е доволно мотивиран, да го охрабри и да му ја даде сета своја поддршка и помош.